Volg je hart
Goede morgen iedereen.
Afgelopen zondag was het mijn eerste ervaring als auteur/schrijfster op een beurs.
Wat een fijne locatie! Wat een sfeer!
De lavendelvelden in Stokrooie. Het zonnetje erbij. Warme mensen. Er was zelfs een harpspeelster aanwezig, heerlijke diepe klanken van indianen trommels en daarna was ik aan de beurt.
Op een mooi moment kwam er een schattig meisje naar mijn draakje kijken. 4 jaar, prachtige lange donkere haartjes, een roze brilletje, stralende grote blauwe ogen en een mooi fuchia tullen rokje met glinstertjes.
“Kom je dadelijk ook naar het drakenverhaaltje luisteren?” vroeg ik. “Zullen we wat kindjes gaan zoeken om mee te luisteren?” En plots stak ze haar kleine handje in de mijne en zei: “Ik ga mee kindjes zoeken!”
Zo stapte ik samen met dat kleine prinsesje op zoek naar andere kinderen. Haar naam was Hannelore. Hoe mooi klinkt dat. En ja hoor… om 16u00 zaten er al heel wat kindjes op het gras.
En zo begon ik voor de eerste keer vol enthousiasme aan mijn verhaal van “Alex en de drakensteen”. Ik had zelfs een schatkistje met de drakensteentjes om aan hen te laten zien. Ik vertelde hen dat Alex die voor mij meegebracht heeft.
Ook al was ik een tikkeltje nerveus, door de reactie van deze kleine mensjes ging ik onmiddellijk over in de flow van mijn hart.
Je bent tenslotte nooit te oud om je hart te volgen. Wat kan er mooier zijn dan dat!
