de draak en de drakensteentjes



Al doende kwam mijn draak en de
personage meer en meer in leven. Ik geraakte gehecht aan hen.


Toch sloeg twijfel toe. Ah ja,
natuurlijk, ik ben tenslotte geen illustrator. Gaan de tekeningen wel goed
genoeg zijn? Kan ik ouders en kinderen het warme gevoel geven dat ik in mijn
verhaal vertel?


Hiervoor kon ik telkens opnieuw
terugvallen op mijn uitgever om te horen wat zij hier van vonden. Zij zijn
tenslotte de experten.


Het bevrijdende antwoord volgde: “Het
is altijd interessant als een auteur zijn eigen tekeningen maakt, want hij weet
hoe zijn verhaal in elkaar zit.” En dan nog eens bovenop… ze werden blij van
mijn tekeningen! Jiepie!


Zodoende werd er een overeenkomst
gesloten en volgende hun eerste officiële beoordeling. Dat klonk als muziek in
de oren. En dit keer was het voor mij bestemd en ging het over mijn boekje. Wat
een ervaring!


Na het ondertekenen van mijn contract,
begon het werk pas goed. Tekst uitbreiden, verbeteren op fouten. Bij welke
tekst hoort welke tekening. Een biografie schrijven voor de achterflap (ai,ai).
Mensen aanschrijven voor eerste kennismaking. Opzoeken waar je persberichten
naar kan sturen… en zoveel meer waar ik echt niet in thuis ben. Puf puf. Een
hele opdracht en tegelijk een geweldige uitdaging.


Mijn verhaal is begonnen met “de
drakensteen”. Dus natuurlijk zouden kinderen ook de kans moeten hebben om deze
steen in hun handjes te houden.


Dus…steentjes bestellen! Hier zijn ze dan


Twitter Facebook LinkedIn Volgen